ثبت نام موسسه علمی رزمندگان اسلام آغاز شد
موسسه علمی آموزشی رزمندگان اسلام با 35
سال سابقه در سال تحصیلی 95–94 آماده ارائه خدمات به دانش آموزان و معلمان می باشد.
- ۰ نظر
- ۰۹ خرداد ۹۴ ، ۱۸:۵۸
1) ثبت نام
طرح آیه های
تمدن به صورت حضوری از طریق یکی
از آدرس های
زیر صورت می گیرد:
الف) کلیه واحدهای بسیج دانش آموزی
سراسر کشور
ب)مدیر یا معاونین مدرسه محل تحصیل
ج) کلیه حوزه های
بسیج دانش آموزی
سراسر کشور
2) تکمیل فرم درخواست شرکت در آزمون فرم را از مسئولین
محل تحصیل یا پایگاه www.beest.ir و سایت آیه های تمدن
www.azmoon.ir دریافت نمایید.
3) هزینه ی
ثبت نام
برای آزمون مبنا ) ششم ابتدایی( 000 / 60 ریال
می باشد.
نحوه ی
پرداخت به صورت
نقدی و به هنگام ثبت نام
از فرد
دریافت می گردد.
آزمون ورودی )مبنا( طرح آیه های
تمدن
دانش آموزانی
که در طرح آیه های
تمدن ثبت نام
می نمایند،
در یک آزمون ورودی شرکت داده می شوند
و افرادی که تراز و
رتبه ی
حدنصاب را کسب نمایند و به شرط این که شرایط علمی و
عمومی را از دست ندهند به مدت شش سال بورسیه می شوند
تا
از خدمات آموزشی رایگان بهره مند
شوند. گروه الف
دانش آموزانی
که رتبه و تراز لازم را کسب نمیکنند
در صورت
تمایل میتوانند
با پرداخت بخشی از هزینه ها
از خدمات آموزشی
طرح که با تخفیف ویژه به این دانش آموزان
ارائه می گردد
استفاده نمایند.گروه ب
آزمون ورودی- آزمون مبنا- برای پایه ششم ابتدایی در تاریخ
1394/2/3 به طور
همزمان در سراسر کشور برگزار می گردد
دریافت اطلاعات بیشتر
همزمان باسراسرکشور درپنجمین روز ازدهه مبارک فجرآزمون علمی امیدان بسیج دانش آموزی بین 283نفرازدانش آموزان پایه های چهارم و پنجم وششم ناحیه 2 کرمانشاه برگزارگردید.
این آزمون جهت تقویت بنیه علمی دانش آموزان برگزار شده که در نهایت به نفرات رتبه برتر جوایزنفیسی اهدا خواهد شد.
محققان خندیدن را به طوفان مغزی تشبیه میکنند و اعتقادشان بر اینست که خنده همانند یک شوک عصبی برای دستگاه اعصاب و روان بسیار مفید بوده و منجر به افزایش گردش خون به خصوص در اندامهای گوارشی و غدد لنفاوی میشود.
اغلب افراد گمان میکنند برای خندیدن به شنیدن لطیفه یا دلیل خاصی نیاز دارند اما این در حالی است که اگر رویکردی علمی به خنده داشته باشیم هیچ دلیل خاصی برای خندیدن نیاز نیست.
مغز تفاوت میان خنده مصنوعی و طبیعی را تشخیص نمیدهد
مغز تفاوت میان خنده مصنوعی و طبیعی را تشخیص نمیدهد و تمام اتفاقاتی که در زمان خندیدن طبیعی رخ میدهد در خندیدنهای مصنوعی نیز صورت میگیرد و تنها کافی است به یک نیش خند بسنده نکنیم.
هندیپور از خنده به عنوان زبانی جهانی یاد کرد و گفت: در تمام دنیا افراد از طریق خنده با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند.
در هیچگونه از حیوانات مانند مدل خنده انسانها مشاهده نشده است
در هیچگونه از حیوانات مانند مدل خنده انسانها مشاهده نشده است. برخی افراد به اشتباه تصور میکنند شامپانزهها نیز از قدرت خندیدن بهرهمند هستند اما اینگونه نیست، به طوری که شامپانزه گاهی دهانش را باز کرده و صداهایی را از خودش بروز میدهد که به هیچ وقت خندیدن به شمار نمیرود. خندیدن هدیه خدا به انسانها است.
خندیدن سیستم دفاعی بدن را تقویت کرده و افراد را در مقابل بسیاری از بیماریها ایمن میکند، به عبارت دیگر از دیدگاه علمی، خنده باعث ترشح بیشتر اندروفین یا همان مسکن طبیعی بدن میشود.
خندیدن موجب ترشح اندروفین و انکفالین در بدن میشود که این دو هورمون به عنوان هورمونهای سرخوش کننده نامیده میشوند زیرا با آزاد شدن آنها در بدن نوعی حالت سرخوشی به انسان دست میدهد. همچنین موقعی که فرد به طور عمیق میخندد باعث میشود بدن قند بیشتری بسوزاند و بر روی چربیهای مضربدن نیز تاثیر میگذارد.
بسیاری از خلقیات انسان با هورمونها در ارتباط است به طوری که با افزایش "اندروفین" در بدن قسمتهای حسی فعالتر شده و حس مهربانی و عطوفت و همچنین احساس گذشت در افراد افزایش مییابد.
خندیدن بر روی بیماریهایی از جمله قلب و عروق، بیماریهای تنفسی، زخم معده و روده، بیماریهای گوارشی، آلرژی، سرطان، بیماریهای پوستی و روحی- روانی تاثیر مستقیم دارد. همچنین خندیدن از بروز حملات قلبی نیز جلوگیری میکند.
بسیاری از افراد از خنده به عنوان نوعی روش درمانی یاد میکنند و اگر هم نتوان آن را نوعی درمان به شمار آورد قطعاً در پیشگیری از بسیاری از بیماریها نقش موثری دارد.
با افزایش سن میزان خندیدن افراد کاهش مییابد
کودکان در سنین پایین به راحتی و با یک اتفاق کوچک شروع به خندیدن میکنند به طوری که تخمین زده شده؛ کودکان در طول شبانه روز ۳۰۰ تا ۴۰۰ بار میخندند اما زمانی که افراد به سن بزرگسالی میرسند از میزان خندیدن آنها کاسته شده و به حدود ۱۵ تا ۱۸ بار در شبانه روز کاهش مییابد.
موقع خندیدن ۴۰۰ عضله بدن از جمله عضله پیشانی، عضلههای چشمی، عضلات چین دهنده ابرو، لب، شکم و شانه به جنبش در میآیند، همچنین در هنگام خندیدن غدد اشکی و دهان، حلق و ریه نیز فعال میشوند.
طبق تحقیات انجام شده توسط روانشناسان آمریکا؛ یک دقیقه خنده معادل چهل بار تنفس عمیق است. تنفس عمیق اکسیژن بیشتری به مغز و ریهها هدایت کرده و هوای کهنه را از ریهها خارج میسازد.
منبع:پایگاه جامع آموزش وزرات بهداشت،درمان وآموزش پزشکی
مصرف در دوز بالا و طولانیمدت داروهای آرامبخش، منجر به ایجاد عوارض گوناگون جسمی در فرد میشود.
اگرچه بیشتر مواقع داروها دارای خواص معجزهآسای درمانی
بسیاری هستند، اما اگر بیشتر از مقدار یا خارج از مدت توصیه شده مصرف
شوند، میتوانند برای بدن اثری همچون سم داشته باشند. برای مثال شاید حدود
٢ کیلو سم بوتولیسم برای از بین بردن کل جمعیت جهان کافی باشد، اما
تحقیقات نشان داده این سم دارای خواص درمانی بسیاری است و امروزه برای رفع
بسیاری از بیماریها و مشکلات بدنی مورد استفاده قرار میگیرد.
گاهی
مشاهده میشود، بسیاری از افراد بیتجربه و ناآگاه که دارای اطلاعات اندکی
در حوزه داروها و نحوه مصرف هستند، توصیههای درمانی برای مصرف برخی از
داروها به بیماران ارایه میدهند که ممکن است منجر به ایجاد عوارض و
مشکلاتی در فرد شود.
داروها از لحاظ مقدار و طول مدت درمان با هم تفاوت
دارند و بسته به نوع بیماری، دوره درمان و مقدار مصرف هم تفاوت دارد. این
داروها دو نوع عوارض در فرد بیمار ایجاد میکنند، عوارض آنی (همان عوارض
ابتدایی مصرف دارو) و عوارض طولانیمدت (مصرف در دوز بالا و مدتزمان
طولانی) که باید پزشک با عوض کردن یا قطع دارو، جلوی این عوارض را بگیرد.
مصرف داروهای آرامبخش به گونهای است که از مقدار کم شروع و در فاصله یک
هفته تا ١٠ روز و براساس نظر پزشک، مقدار مصرف بیشتر میشود تا بدن و سیستم
اعصاب بهتدریج و آرام خود را با دارو وفق دهند. در شروع درمان ممکن است
بدن واکنشهایی نشان داده و دچار ناسازگاری با دارو شود، اما بعد از طی این
مدت، اثرات مثبت دارو خود را نشان میدهد.
یک پزشک باید میزان حداکثر و
حداقل دوز دارو را بداند و بهتدریج بدن بیمار را با دارو وفق دهد. مصرف
در دوز بالا و طولانی مدت، ممکن است باعث ایجاد عوارض ناخواستهای در فرد
شده و وی را دچار عوارض گوناگون جسمی کند.
داروهای اعصاب معمولا
اعتیادآور نیستند بلکه مصرف طولانی مدت آنها وابستگی و عادت به دارو را در
فرد بیمار ایجاد میکند. پزشک باید مراقب مقدار مصرف داروی بیمار خود
باشد، وی را از عوارض مصرف طولانی مدت آن آگاه سازد، مراقب باشد از مصرف
بیش از اندازه آنها پرهیز کند و نهایتا اگر بیمار اصرار به ادامه دارو
داشت، آن را با داروی مشابه و کمخطرتری جایگزین کند.
منبع:سلامت نیوز